วันจันทร์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2551

ตอนที่ 1

อรัมภบท
สวัสดีเพื่อนพนักงานส่วนตำบล ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวเองก่อน ผมชื่อ นายไพโรจน์ พันธุ์ไพโรจน์ ปัจจุบันเป็นพนักงานเทศบาลของเทศบาลเมืองกระทุ่มล้ม ตำแหน่ง บุคลากร 7ว ซึ่งเป็นพนักงานรุ่นแรกที่รับโอนทั้งเงินเดือนและอายุราชการ ที่เขียนบทความนี้ขึ้นเพื่อเล่าเรื่องราวต่าง ๆที่ทำงานมาตั้งแต่รับราชการองค์การบริหารส่วนตำบล แต่ก่อนนั้นทำงานที่กรุงเทพมหานคร สำนักงานเขตราษฎร์บูรณะ และเขตบางขุนเทียน สิ่งที่จะเขียนต่อไปนี้จะเป็นเพียงแต่เรื่องราวที่ทำงาน อบต. ซึ่งเป็นความภูมิใจเล็ก ๆ อย่างหนึ่งที่ทำงานสมใจปรารถนา โดยครั้งแรกรับราชการเป็นปลัด อบต. ตำบลคลองใหญ่ อำเภอโป่งน้ำร้อน จังหวัดจันทบุรี เมื่อปี พ.ศ.2540 เป็นเวลา 3ปีครึ่ง แล้วโอนมารับราชการที่ อบต.บางกระทึก อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม เป็นเวลา 3ปีครึ่ง แล้วเมื่อปี พ.ศ.2547 จึงโอนมารับราชการที่ อบต.กระทุ่มล้ม อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม จนถึงปัจจุบันโดยเรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้จะเป็นเรื่องราวเฉพาะที่ตำบลคลองใหญ่เท่านั้น เนื่องจากเป็นเรื่องราวที่พอจะเป็นตำนาน และประสบการณ์ที่น่าจะถ่ายทอดเล่าสู่กันฟังได้และสามารถนำไปใช้ประกอบในการทำงาน ทั้งนี้หากมีการเอ่ยชื่อท่านใดที่อาจเกิดความเสียหายต้องขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ ขอเริ่มเรื่องเมื่อเดือนมกราคม ปี พ.ศ.2540 ผมได้ถูกส่งไปเป็นปลัด อบต.ที่ตำบลคลองใหญ่ ซึ่งเป็นตำบลชายแดนติดกับประเทศกัมพูชา มี 7 หมู่บ้าน ประชากรราว 3พันคน พื้นที่ประมาณ 144 ตารางกิโลเมตร ซึ่งในอดีตบริเวณดังกล่าวเป็นเมืองโบราณ เป็นแหล่งภูเขาไฟ ทำให้บริเวณภูเขาโดยทั่วไปจะมีแร่ธาตุแปรสภาพจากลาวาเหลวปรากฏอยู่ มีธรรมชาติที่สวยงามเหมือน สวีสเซอแลนด์ อากาศหน้าหนาวนั้นหนาวเย็นมาก ส่วนทางเข้าจากอำเภอโป่งน้ำร้อนถึงตำบลคลองใหญ่ระยะทาง 25 กม. จะคดเคี้ยวไปมาต้องขับรถด้วยความระมัดระวัง มีทหารพรานตั้งด่านเป็นระยะ ซึ่งปัญหาการลักรถยนต์ และรถมอเตอร์ไซด์มีเป็นประจำ เพื่อส่งขายเขมร ตลอดจนปัญหายาเสพติด ก่อนอื่นผมขอเล่าคือเมื่อผมไปถึงต้องอาศัยบ้านหมออนามัยเป็นที่พักอาศัย โดยกำนันแนะนำให้รู้จักกับหมอบอยและได้ทำงานร่วมกันเป็นอย่างดี เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2540 มีคณะผ้าป่าจัดทอดที่วัดผักกาด ซึ่งเป็นวัดในพื้นที่ พวกที่มาก็เป็นพวกกระเทย พวกนี้มักจะชอบแสดงออก และคืนนั้นได้จัดประกวดกระเทยกันขึ้น โดยมีสมาชิก อบต.หมู่ที่3 พี่มติและและพี่สมศักดิ์ บอกผมว่าขาดพิธีกร จัดรายการบนเวที อยากให้ผมช่วยงานด้วย เนื่องจากผมเคยเป็นเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์มาก่อนและเคยเป็นพิธีกรงานวัด จึงรับปาก ค่ำลงพี่มติก็เอาน้ำกระแช่พื้นบ้านมาอุ่นเครื่องเรียกน้ำย่อยหลายจอก เมื่อหน้าชักตึง ๆ จึงขึ้นเวที และคืนนั้นก็สนุกกันสุดเหวี่ยงตามประสาบ้านนอก พวกชาวบ้านก็ไม่รู้ว่าผมเป็นปลัด อบต.นึกว่าเป็นพวกกรุงเทพฯ มาช่วยงานกัน และผมก็รู้จักกับกระเทยคนหนึ่ง ซึ่งเคยทำบัตรประชาชนให้ที่เขตราษฎร์บูรณะโดยบังเอิญ ซึ่งถือว่าโลกนี้กลมจริง ๆ ขนาดมาชายแดนยังมีคนรู้จักซะอีก และคืนนั้นผมก็ไม่ได้นอนหนาวคนเดียวด้วย
สิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะบอกคือปลัด อบต. นั้นสามารถเสริมกิจกรรมของประชาชนให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปให้แก่ชุมชนได้เป็นอย่างดี